رییس صداوسیما: برنامه پرمخاطبی که غذای آلوده می‌دهد قطعا پرضررتر از برنامه کم‌مخاطب است
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۸۲۷۸۱
رئیس سازمان صداوسیما در مراسم نکوداشت هفته پژوهش در سخنانی با بیان اینکه ما در دوره تحولی رسانه ملی باید بپذیریم نقش فکر، رصد و پژوهش بر هر کار دیگری اولویت دارد، تاکید کرد: تا زمانی که برنامه‌سازی ما بی‌توجه به این رصد باشد، ممکن است به عکس خود عمل کند. رسانه ملی قطعا باید به دنبال جذب مخاطب و تولید برنامه‌های پرمخاطب باشد اما باید توجه داشت که برنامه پرمخاطبی که غذای آلوده می‌دهد قطعا پرضررتر از برنامه کم‌مخاطبی است که غذای سالم می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش خبرنگار ایسنا، آیین نکوداشت هفته پژوهش با حضور پیمان جبلی (رئیس سازمان صداوسیما)، حسین رضی (قائم مقام اقتصادی رئیس سازمان صداوسیما) و عبدالحسین خسروپناه (دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و پژوهشگران این رسانه) امروز ـ ۲۲ آذرماه ـ در استودیو شماره یک ساختمان شهدای رادیو برگزار شد.
پیمان جبلی در سخنانی گفت: در دوره‌های مختلف رسانه ملی، به صورت قطعیت می‌توان گفت که تمام عناصر مختلف به دنبال جذب حداکثری برنامه‌سازان بودند اما آنچه که باعث شده در دوره‌های مختلف تحولات مختلف دنبال شود، اقدامات قبلی ادامه داده شود و یا مسیر جدیدی پیش رود و مسیر قبلی اصلاح شود، چه بوده است؟ پاسخ به این سوال را در همان گزاره اول می‌توان یافت. ما رسانه ملی هستیم رسانه‌ای که وظیفه اصلی‌مان هدایت فرهنگی است؛ آنچه که هدف مشروع جامعه است. بارها یادآوری کردم نقش رسانه چیست؛ آیا صرفا آینه است یا پنجره یا دیوار که جلوی برخی واقعیت را بپوشاند یا واقعیت را به گونه‌ای دیگر بیان کند مثل یک عدسی محدب؟ آنچه که در فلسفه وجودی رسانه ملی انقلاب نهفته است، رسانه‌ای است که در جایگاه یک مادر دلسوز است و تمام وجود خودش را وقف خانواده کرده است. جایگاه رسانه چنین نقشی است و آنچه که انتظار می‌رود همین است؛ یعنی در عین حال که ذائقه ملت را با دقت رصد می‌کند، تحولات فرهنگی را در نظر می‌گیرد و متناسب با شناخت دقیق از مخاطب و آسیب‌ها خوراک مناسب تولید می‌کند.
جبلی افزود: ما در دوره تحولی رسانه ملی باید بپذیریم نقش فکر، رصد و پژوهش بر هر کار دیگری اولویت دارد. تا زمانی که برنامه‌سازی ما بدون توجه به این رصد باشد ممکن است به عکس خود عمل کند. رسانه ملی قطعا باید به دنبال جذب مخاطب و تولید برنامه‌های پرمخاطب باشد اما باید توجه کرد که برنامه پرمخاطبی که غذای آلوده می‌دهد قطعا پرضررتر از برنامه کم مخاطبی است که غذای سالم می دهد.
جبلی تصریح کرد: هر برنامه‌ساز با هرگونه برنامه‌سازی، اگر توجهی به پژوهش نداشته باشد، کارش غیر از هدر دادن اموال چیز دیگری نیست. تا زمانی که ما در رسانه ملی شناخت دقیق و به‌روز شده از نیازها و تحولات جامعه نداشته باشیم، هیچ تولیدی به جامعه هدف نخواهد رسید. ما در رسانه ملی در گزار تحول فناوری رسانه‌های جمعی که نوظهوراند به سر می‌بریم که اگر توجهی به آن نداشته باشیم قطعا از قافله عقب می‌مانیم؛ به عنوان مثال در مورد همین فساد اخیر، اگر بخواهیم برنامه‌سازی کنیم، باید ببینیم جامعه چه فکری می‌کند و چه کسی می‌تواند کمک کند، قطعا مرکز تحقیقات می‌تواند کمک کند. این ارتباط هر چه تنگاتنگ باشد می تواند بیشتر کمک کننده شود.
رئیس صداوسیما در پایان گفت: رسانه زمانی اثرگذار است که صرفا به دنبال اندازه‌گیری مخاطب نباشد در این صورت برنامه‌سازی ما را تک بعدی می‌کند. در کنار آن باید افکارسنجی دقیق صورت بگیرد و برنامه‌ساز ببیند که چقدر به اهداف تعیین‌شده‌اش دست یافته است.
محسن شاکری نژاد ـ رئیس مرکز تحقیقات صدا و سیما ـ هم در ابتدای این مراسم در سخنانی گفت: ما در دومین سال از دومین دوره تحول هستیم. اگر تحول را حول سه محور محتوا، رویکرد و کارکرد در نظر بگیریم این سه محور بدون پژوهش امکان‌پذیر نیست. در عصری که همه برآوردها و آینده‌پژوهی‌ها نشان می دهند در آینده‌ای نه چندان دور، دیوایس تلویزیون از خانه‌های زمین حذف خواهد شد، آیا ساز و کاری هم برای تولید محتوا خواهد بود یا نه؟
او گفت: باید به سمت تحول حرکت کنیم و گریزی از این نداریم و مقدمات آن هم پژوهش است. ما در مرکز تحقیقات تمام تلاش‌مان را به کار بردیم تا پژوهش در خدمت تحول، محتوا و آنتن رسانه ملی قرار بگیرد و امروز ما شاهد این هستیم. آقای جبلی که خود از خانواده پژوهش‌اند، در مورد اینکه، مخاطب در بسترهای دیگر هم محتوای آنتن تلویزیون را ببیند تاکید داشتند. مخاطبان رسانه ملی در حال حاضر از طریق دیگر فرستنده‌های سازمان آن را دنبال می‌کنند اما عمده مخاطب از طریق گیرنده تلویزیون این محتوا را دنبال می‌کنند. امروز اگر دنیا را رصد کنیم شاید بالاترین میزان مخاطب کشوری مثل آمریکا سه درصد بیشتر نباشد و این در مقایسه با مخاطبان رسانه ملی قابل قیاس نیست. کدام کشور دنیا را می‌بینید با وجود رهاشدگی در فضای مجازی این میزان مخاطب داشته باشد، عده‌ای نمی‌خواهند نقاط قوت را ببینند، اما صد البته به تغییر نیاز داریم و گریزی از این نداریم. امیدواریم به عنوان دیده‌بان رسانه ملی بتوانیم به حوزه تحول و تحقق این ضرورت کمک کنیم.
عبدالحسین خسروپناه ـ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ـ در سخنانی در این مراسم با اشاره به جنگ ترکیبی و رسانه‌ای که وجود دارد، گفت: صداوسیمای ایران تنها متولی قانونی پخش برنامه‌ها طبق قانون اساسی است. این رسانه بسیار وسیع است؛ از دانشگاه گرفته تا رسانه‌های دیگرش؛ یعنی از تصدی‌گری و تنطیم‌گری و مراحل فرآیند حکمرانی را این سازمان انجام می‌دهد و وظیفه‌اش فقط تصدی‌گری نیست. پس رسانه ملی سازمان گسترده‌ای است که همه فرآیند حکمرانی را انجام می‌دهد. اتفاقات خوبی صورت گرفته اما برخی عادت بدی دارند که فقط ایراد می‌گیرند. رسانه ملی در رشد برخی ژانرها از جمله ژانر دینی تاثیرگذار بوده است. حتی برخی از کشورها در سینمای هالیوود از ایران الگو گرفتند. درست است سینمای دینی را هالیوود شروع کرد اما صداوسیمای ما موفق شد یک تاثیرگذاری دینی داشته باشد.
او با اشاره به اثربخشی برنامه‌هایی که زمانی در صداوسیما پرمخاطب بودند، بیان کرد: «گستره شریعت» یا «زاویه» انصافا برنامه‌هایی اثربخش بودند یا برنامه «نقد سیما» در شبکه یک که خیلی موثر بود و بیننده داشت. همچنین برنامه «زندگی پس از زندگی» خیلی موثر بود. ممکن است مخاطبان حتی خبر ۲۰ و ۳۰ را نبینند اما برنامه های این‌چنینی را می‌بینند. برنامه‌هایی که زندگی فرد را متحول کرده‌اند. چرا باید این برنامه‌ها را دست کم بگیریم.
او درعین حال گفت: عجیب است بعضی آقایان انتقادات عجیب غریبی دارند که در برنامه تلویزیونی پخش هم می‌شود و آن اینکه که گویا صداوسیما هیچ خاصیتی ندارد و کارهای اثربخش و مفید را نمی‌بینند که واقعا کارِ اخلاقی نیست. در حالی که صداوسیما کارنامه مثبتی دارد. صداوسیما در پرورش مستندسازان ایرانی نقش بسزایی داشته است اما نقص‌ها را هم بشناسیم و به راحتی همدیگر را تخریب نکنیم.
وی ادامه داد: صداوسیما باید از دو جهت برنامه‌سازان و مخاطبان جذب حداکثری داشته باشد. برنامه‌سازان نباید فاصله بگیرند آنها عضو خانواده صداوسیما هستند. اگر به دلایلی بینندگان سازمان کم شده به این دلیل نیست که برنامه‌سازی ندارند، بلکه باید گفت انقلاب سکوها واقعیتی است که مشتری سینما هم کم شده است. اگر جذب حداکثری برنامه‌سازان و مخاطبان هدف باشد، موفق خواهد بود.
او درباره جایگاه اصالت فرهنگ ایرانی اسلامی گفت: ما در سیما باید اصالت را به موسیقی ایرانی بدهیم. اگر دائما موسیقی راک، متال و هوی متال پخش شود موسیقی ایرانی ترویج نشده است. موسیقی مبتی بر ریاضیات است و ریاضیات مبتنی بر الهیات. وقتی می‌گوییم اصالت ایرانی اسلامی یعنی هنر و موسیقی ایرانی اسلامی.
خسروپناه سپس با اشاره به جایگاه رسانه گفت: برخی رفتارهای غیراخلاقی از برخی دردناک است، برخی فکر می‌کنند اگر فردی با جریان فکری‌شان همسو نیست باید درباره آن در رسانه دروغ بگویند، این قطعا خلاف ارزش‌های اسلامی است و اخلاق و تربیت مداری باید از ویژگی‌های این رسانه باشد. شریعت‌مداری در منظومه رهبری هم باید توجه قرار داده شود. از طرفی رسانه باید پشتوانه نظریه علمی خود را بیان کند. سازمان صداوسیما در عرصه ساختارسازی و نظارت و ارزیابی نیاز به کارهای پژوهشی دارد که مبتنی بر عقلانیت و پژوهش نظام مند است نه اینکه هرکسی جدا گانه موضوعی را برای خود پژوهش کند.
در پایان این مراسم با حضور رئیس صداوسیما از پژوهشگران برتر تقدیر به عمل آمد.
انتهای یپام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: هفته پژوهش پیمان جبلی صداوسيما دفاع مقدس باستان شناسي ارتش جمهوري اسلامي ايران شهدا سازمان صداوسیما برنامه سازان برنامه سازی برنامه ها رسانه ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۸۲۷۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند
حسین قره: آقایان در تلویزیون که خیال خودشان را راحت کرده‌اند، انگار وقت و زمان و گوش و چشم سایر حواس و قوای فاهمه و... که مخاطبان دارند، مِلک حضرتشان است و تصمیم و کنترلش با خودشان نیست، اخیراً هم که دیگر تبلیغ نمی‌سازند، در واقع خود آگهی‌ها به سریال وسط فوتبال و سریال و... تبدیل شده است، شاید مخاطب یادش برود که داشت چه می‌دید و البته دیده شده بعضی از مواقع خود پخش هم یادش رفته و رفته‌اند برنامه بعدی.
تلویزیون شفاف‌سازی کنداگر مخاطب تلویزیون باشید گاهی آن قدر تبلیغات طولانی است که نسبت به زمان پخش و قیمت ثانیه و دقیقه تبلیغات در تلویزیون این شائبه برایتان پیش می‌آید که صداوسیما در شکل کلی سهام‌دار آن کالا و خدمات است؛ چون واقعاً خارج توجیه است، مثلاً فرض بفرمایید یک نوعی از چرخ‌گوشت (تعمداً اسم و اصل برند و کالا را نمی‌گویم) هست که شما هر وقت تلویزیون را روشن کنید اول تبلیغ‌کنندگان آن را می‌بینید. اگر یک برند برنامه بلندمدتی داشته باشد که هر خانواده ایرانی (حدود ۲۵ میلیون خانوار) یکی از این وسیله را داشته باشند، حتی اگر ۸۰ درصد سود حاصل از هر دستگاه را صرفه تبلیغات تلویزیونی کند باز هم باتوجه‌به ساعات پخش در میان‌برنامه‌ها یا بین نیمه‌های فوتبال و... توجیه اقتصادی ندارد، آخر تبلیغات حاصل عدد و رقم است، یک برند این میزان از سود را هزینه می‌کند تا این میزان از بازار هدف محصولاتش را بخرند، آخر تک‌محصولی که بازار جهانی هم ندارد، این همه تبلیغ را با چه توجیه اقتصادی انجام می‌دهد. مگر اینکه مثلاً در آغاز سال با بخش آگهی تلویزیون یک قرارداد کلی بسته شده باشد که مثلاً N هزار ساعت بخش در سال به قیمت N میلیارد تومان و گرفتن دو نوع تخفیف، یکی از بابت این که کالا موردبحث تولید ایرانی است و حمایت از بازار داخلی است و دیگر اینکه چون قرارداد موردی نیست و کلی و سالانه است.
همین‌جا چند سرفصل وجود دارد که می‌شود درباره آن صحبت کرد. یک اینکه تقریباً قریب به‌اتفاق تبلیغات این چنینی را چند بازیگر و احتمالاً یک شرکت تبلیغاتی می‌سازند، پرسش اول این است، آیا محدودیتی و رانتی خاص برای سازندگان تبلیغات وجود دارد یا نه تصادفاً این اتفاقات رقم خورده است.
دوم اینکه اگر محدودیتی نیست آیا چنین شرایطی برای همه تولیدکنندگان ایرانی وجود دارد. اگر چنین است آیا تلویزیون فراخوانی عموماً داده است که شرایط برای همه کالاها و همه بازارها و خدمات وجود دارد و می‌توانند از این بستر استفاده کنند. اگر این فراخوان داده شده و اگر شرایط برای همه یکسان است، در بازار تولید داخلی هیچ برند دیگری تمایل به این همه ساعت پخش ندارد؟ که این خود چند سرفصل دیگر را باز می‌کند که آیا برندها و تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده‌اند که همین میزان هم هزینه کردن در تلویزیون گران است و بازگشت سرمایه ندارد چرا که سرمایه گران‌بهای اجتماعی تلویزیون ریزش داشته است.
فقط یک نکته دیگر می‌ماند که در شرایط اجتماعی امروز و مسئله زنان به کار با مداقه نیاز دارد، آقایان ابتدا و میان و انتهای بعضی از برنامه‌های گفت‌وگومحور درباره زنان، تبلیغاتی را نشان می‌دهند که دغدغه زنان خانه‌دار این سرزمین خلاصه می‌شود در پوره سیب‌زمینی، این هم سطح سلیقه و دغدغه و بلندنظری، واقعاً خود حماسه است. (تأکید می‌کنم که آن تبلیغات می‌تواند در برنامه‌های آشپزی و یا سرگرمی محور پخش شود؛ ولی بعد از هر برنامه‌های منظور است.)
دوباره و بلکه شاید دوباره باید تأکید کنم که صداوسیما به دلیل اختصاص بودجه ملی - که امسال ۲۴ هزار میلیارد تومان به آن اضافه شده است - باید نسبت به تمام کنش‌ها و واکنش‌ها، برنامه‌سازی‌ها، تولیدات و... پاسخگو به ملت باشد. اگر تلویزیون خصوصی بود یا همچون شبکه نمایش خانگی منبع مالش از بخش خصوصی تأمین می‌شد، این همه تأکید لازم نداشت و آقایان جبلی و جلیلی که بر مسند و صندلی یگانه رسانه ملی نشسته تکیه زده‌اند باید برای تک‌تک اقدامات پاسخگو باشند.
همان‌طور که همه می‌دانیم، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان و... حوزه سینما چشم و دل از تلویزیون بریده‌اند و به سینما و شبکه نمایش خانگی پناه برده‌اند و ناگفته نماند که هنرمندان ترازی هم چشم و دل از همه چیز شسته‌اند و در سکوت نشسته‌اند. شاید توجیه بسیاری این است که «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل». به‌هرتقدیر کار ما قضاوت نیست و هر که هر چه خود می‌خواهد همان می‌کند؛ اما نکته کجاست، در شبکه نمایش خانگی و سینما که بخش خصوصی دستی در تولید آن دارد برای تأمین هزینه یا نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که نیتش سود کم و حضور در خلق هنر است و یا نه سرمایه‌گذاری که مثل هر تجارت و بازار و صنعتی به دنبال سود مکفی و به‌اندازه سرمایه است. بماند که هر کدام باشد مهم نیست مهم ارائه هنرمندانه تبلیغات در آثار است. این مسئله و پدیده هم مختص ما نیست، همه جهان گرفتار این نوع تولید تبلیغات هستند. این چرخه که باید کالای تولیدشده به دست مصرف‌کننده برسد و آن را مصرف کند که چرخه تولید دوباره بچرخد، هر چه هست فعلاً سرنوشت این عصر است؛ اما نوع ارائه آن بسیار مهم است.
تبلیغات گل درست حتی گرفتاری بزرگترین هنرمندان تاریخ معاصر بوده و هست. به‌خاطر دارم در یک نشست کارگردان فقید و بزرگ تئاتر جهان، پیتر بروک در زمان بخش یکی از جسورانه‌ترین آثارش (مهابهاراتا) در تلویزیون همین مشکل را داشته که هر ۱۵ دقیقه آن فیلم تئاتر قطع و برنامه به بخش آگهی می‌رفته است. این قطع حس و حال و هوا برای یک فیلم تئاتر و مخاطب و تولیدکنندگان آن عذاب‌آور بوده و پیتر بروک صحبت می‌کند و از سرمایه‌گذاران و گروه‌های تبلیغاتی می‌خواهد که اطلاعاتشان را در آخر و حتی تیتراژ بیاورند؛ ولی حس تماشاچی را در میانه اثر قطع نکنند. (نقل به مضمون عرض کردم؛ چون سال‌ها پیش این ویدئو را دیدیم.)
قاعده سریال ها و پخش‌های جهانی و تلویزیون‌ها خصوصی این است که هر ۲۰ دقیقه فرصتی یک تا دودقیقه‌ای به آگهی داده شود؛ اما اینکه در سریالی که هنرمندان برجسته در آن هستند به درودیوار آن تبلیغات چسبیده باشد و حتی در یک سریال مثلاً ساختمان مرکزی شرکت تبلیغ‌کننده دیده شود... (باز هم تأکید می‌کنم که از ارائه مصداقی واقعی پرهیز دارم) دیگر فاجعه گل درشتی است و از خارج از عرف تمام درس‌های تبلیغات است و قطعاً به ضدتبلیغ تبدیل می‌شود.
تبلیغات در عصر جدید با هنر گرافیک که هنری بصری است گره می‌خورد، مختصر و موجز و متناسب و با احترام به شعور مخاطب. اینکه در همه جای یک سریال نمای نزدیک بازیگر و سرش باشد و پشت سرش فلان شامپو که واقعاً ضدتبلیغ است. یکی از شروط استمرار یک هنر احترام به مخاطب است و هنرمندان آفرینشگر نباید اجازه دهند که تبلیغات غیرهوشمندانه و گل درشت به اعتبار آنان ضربه بزند.
توجه به تولید ملی و بهره‌مندی تولیدکنندگان که سالانه میلیون‌ها نفر از خدماتشان استفاده می‌کنند کار بسیار خوبی است، تبلیغات چنین پدیده‌ای است، اما استفاده در حد فوق ابزار و بی‌احترامی به مخاطب را باید خود هنرمندان فکری برایش بکنند. هنرمندانی که کار تبلیغات می‌کنند باید سرمایه‌گذاران را توجیه کنند که چه چیزی برای آنان مناسب است. تن‌دادن تمام به خواسته سرمایه‌گذار که احتمالاً خواسته‌ای داشته و اصرار دارد که در چنین شرایط اقتصادی پر ماجرایی سرمایه‌گذاری‌اش حداکثر سود را داشته باشد باید با قواعد هنر هم بخواند، برای اعتبار برندی که ساخته است حداقل بپذیرد که ارائه هنرمندانه کالا و خدمات برندش برای شرکت و تجارتش سودی بلندمدت خواهد داشت.
تبلیغات محیطی که در اختیار سینما و شبکه نمایش خانگی است هم یکی از سرفصل‌هایی است که می‌توان درباره آن نوشت که در این کوتاه نوشته نمی‌گنجد.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902705
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد